ǝbןöꓭ ıןʞɐsɐ⅄

Olmayışını, olamayışını sevmek olur mu?
bunu da sevmiştim halbuki.
bir anlamı olmayan hareketlerinden anlamlar çıkarmayı da sevmiştim.
karşılaşmalardan anlamlar çıkarmayı sevmiştim.
kaderin olabilme ihtimalini.
seni konuşmayı sevmiştim, konumun sen olmasını.
sonra yanıma gelince, gözlerime öyle bakınca, anlamlıyım zan-netmiştim, nereden bileyim?
saf sevmeyi sevmiştim.
senin gözünde bir anlamım olabilme ihtimalini sevmiştim belki.
şimdi fark ediyorum da ne çok sevmişim seni, ne çok sevmemişsin beni.

-Kendine iyi bak-

Zamanın içinde mevsimleri unutturuyor bana varlığın,
güneşini görünce gülüşlerinin,
senin gökyüzüne doğru açıyor çiçekleri bahçemin,
Senin şehrinde güzel yağmurlar.
Senin için damlalarını düşürmeli gözlerimdeki bulutlar,
içimdedir daima kalabalıkların,
Sen içinde kaybolurken,
Huzuruna sığındığım yalnızlığımsın.

-Mürekkebin sancısı-

Gerçekten seven için başka bir yol yoktur.
gideceği yol ne olursa olsun, yolun sonunda yine seni bulur, o yol yine sana çıkar.
Bekleme.
Seviyorsa, gelir.
Gelmiyorsa, gittiği yolda sen yoksun demektir.

-Kendine iyi bak-

Uzun zamanlara sevgiyi değil hep acıları bıraktık,
değmeyecek gönüllere su serptikçe ateş olup yandık,
yanarken de yakana defalarca ağladık,
aklımızın önüne koyduk sevgimizi, izledik kaybedişimizi,
oyalamışlar bizi, oyalarken ötede bırakmışlar kalplerimizi.
Sevildik zannederken itilenlermişiz.
Daha çok sevmenin cezasını hep yalnız çektik,
başka çiçekleri sularken toprağımızın kuruduğundan habersizdik,
Gün doğumunu izlerken ardımızdaymış karanlıklar.
Güneş bizi çok yanıltmış,
her şeyi, herkesi affederken kendimizi affedemedik.
Gün geçti, sevgimiz de güvenimiz de bitti,
Nasıl bir denk gelişse bu.
Değmeyecek zamanlar hep değmeyecek kalplerdeydi.

-Mürekkebin sancısı-

Sağlıksız düzeyde sevgi açlığı çeken kimseler hayır demekte en çok zorlanan insanlardır. Çünkü yalnızlık, reddedilmek, toplumdan uzaklaşmak, dostsuz kalmak acıtıcıdır ve keskindir. Talep edilme ihtiyacının ortadan kalkması korkutucudur.
Gerçek sevgi kendini ifade etmek için zorlamaya ihtiyaç duymaz. Eğer biri tarafından sevilmek için kendinizi paralamak zorunda hissediyorsanız muhtemelen gerçek sevginin ne olduğu konusunda yanlış öğretilere sahipsinizdir ki bu yüzden "Ne olursa olsun kendinde olanın hep daha fazlasını sun karşındaki insana" düşüncesine hapsolursunuz.
Şimdi düşünün bakalım, kendinizde olanın daha fazlasını hiç düşünmeden başkalarına sunduğunuz halde, fedakârlıklarınızın haddi hesabı olmadığı halde, kendinizi başkalarının mutluluğuna adadığınız halde neden hâlâ mutsuzsunuz?

-Müthiş Psikoloji-

Birisini sevmek sadece güçlü bir duygu değildir,
bir düşünce, bir yargı, verilen bîr sözdür.
Eğer sevgi
sadece bir duygu olsaydı,
karşılıklı verilen sonsuza
kadar sevme sözlerinin hiç bir temeli kalmazdı.
Duygu geldiği gibi, gider içinde yargı ve düşünce yoksa eğer,
onun sonsuza dek süreceğinden nasıl emin olabilirim?

-Sevme sanatı-

-F-

Ne seni unutabiliyorum, ne senden kalanları. Başımın içinde bir kanser tümörü gibi büyüyor büyüyorsun. Seni unutamamanın verdiği acılara dayanamıyorum artık. Unutamamanın bu kadar kahredici, çıldırtıcı olduğunu bilmezdim. Her yerde, her zaman benimle birliktesin, işin kötüsü her şey seni hatırlatıyor. Kalabalıkta gelişigüzel söylenmiş bir söz bile yetiyor seni düşünmeme. Yalnızlığımda ise sesin kulaklarımda çınlıyor, avuçlarının serinliğini hissediyorum alnımda. Yaşanmış zamanlar bir film şeridi gibi geçiyor hafızamdan. Anılarımızı en küçük noktasına kadar birer birer hatırlıyorum. İşte o zaman; bu seni unutamayan başı, duvarlara vura vura parçalamak geliyor içimden.

Absent Nickli Üyeden Alıntı Wuhhuuuuğğğğ yasaklı bölgelere girmeyi severim